Ken Ik Mij, Wie ken Ik dan?
Terugkeer naar de bron ~ deel 4, Lente 2025
Hallo Mooierds!
Hieronder volgt het voorlopig laatste deel van mijn persoonlijke reis door mijn binnenste-binnen. Ben je nieuw hier; Welkom! Ik raad je van harte aan om te beginnen met het lezen van ‘Waar zijn de vrouwen?’, zodat je beter kunt verstaan waar onderstaand schrijven uit voort is gekomen. Heb het fijn en tot gauw!
Liefs,
Alja
KEN JE MIJ?
'Ken je mij? Wie ken je dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Ken je mij? Wie ben ik dan?
Weet jij mij beter dan ik?
Ik zou een woord willen spreken
dat waar en van mij is
dat draagt wie ik ben,
dat het houdt.
Ik zou een woord willen spreken
dat rechtop staat als mens die mij aankijkt en zegt;
Ik ben jouw zuiverste zelf,
vrees niet, versta mij, ik ben.
Ik ben.'
- Huub Oosterhuis -
Voorjaar 2025
In de weken nadat de splinter van generaties her omhoog gekomen was en de pijn ervan doorleefd, vroeg ik me af of er ook verhalen overgeleverd zouden zijn die getuigenden van dit fenomeen. Van een vrouw in een grot onder de oceaan. Mythische verhalen kunnen zulke wonderlijke vertellingen nader verklaren en daar had ik ergens wel behoefte aan. Om een soort van bevestiging van deze dimensie en realiteit te vinden buiten dat wat mij gekend is.
Al surfend over het internet herinnerde ik me dat ik het afgelopen jaar iets had gelezen over een Godin van de Zee; Nehalennia, die in de Lage Landen geëerd werd. En terwijl ik naar haar op zoek ging, kwam ik op de website van Annine van der Meer terecht, PanSophia genaamd. De naam alleen al, Pan en Sophia, vond ik prachtig. De inhoud nog meer. Ik las enkele artikelen en genoot van alle informatie. Geraakt werd ik echter door de verwijzing naar een wel heel bijzonder boek ‘The Gospel of the Beloved Companion’. Als zo vaak beschikte ik niet meteen over de financiële middelen om het aan te schaffen, ik wist echter dat dit boek het boek was dat ik wilde lezen en ik had geduld. Vertrouwende, wetende dat als de tijd rijp zou zijn …
In de tussentijd las ik van Nehalennia en Ana (de oorspronkelijke Moeder Godin van Europa het Midden-Oosten en delen van Afrika (als ik me goed herinner)), van het moederland dat tot een vaderland was verworden en ik begon mijn leven en werk in een ander licht te zien. Want dat wat ik las, had ik geschilderd …. in iedere porie, elke cel heb ik geweten van haar, van hun bestaan. Ik wist het niet, het was nooit bevestigd in woorden en met bewijs uit de geschiedenis.
Het was heel bijzonder om mee te maken. Ik leefde voortdurend tussen verwondering en woede over wat ons als mensheid en mij als mens ontnomen was aan levenswijsheid. Het had zo anders kunnen zijn! Tegelijkertijd is dit de realiteit, mijn realiteit, onze realiteit. Een realiteit waarin dat wat en die wie we wezenlijk zijn ons wordt onthouden, waardoor we in een schijn van onszelf leven, denkend dat dat dé waarheid is. Het is deels waar, want schijn bestaat ook. Echter de oer levenskracht die we in ons dragen, die vorm kan krijgen in oprechte woede, kan het verschil maken tussen een schijnlicht zijn en een stralende verschijning, wanneer deze kracht diep geaard wordt en verankerd is in de bron van het leven vanwaaruit nieuw leven kan ontstaan. Zodat we ons als mens vanuit die bron op kunnen richten, als een boom die omhoog reikt of een slang die oprijst, om contact te maken met het alwetende universum en we diens inspiratie kunnen ontvangen, deze kunnen veranderen en transformeren tot een nieuwe creatie, een nieuw leven barend …
Wow!
Dat is het vrouwelijk, het oer van de Moeder, de Godin die leven geeft in haar pure essentie! Naakt als Lilith in het Paradijs, als de slang in de boom. Puur en onbevangen. Als een Moeder vol van liefde, als een kind zo blij!!
Dit is wat ik me bewust werd toen ik in ‘The Gospel of the Beloved Companion’ de getuigenis las van Maria Magdalena en me realiseerde hoe dit natuurlijke fenomeen verscheen toen Jezus aan het kruis hing En hij tegen zijn moeder zei ‘Behold your son’ (anders als gedacht daarmee verwijzend naar Maria Magdalena en de wijze waarop we verwant zijn aan en in relatie staan tot elkaar, tot het levende Zelf) en tegen de liefde van zijn leven zei ‘Behold your Mother’.
Met deze woorden van Jezus werd, zoals ik het nu zie, in alle dimensies de verbinding benoemd tussen de moeder en haar kind. Zowel de moeder-dochter verbinding van Maria Magdalena met de moeder van Jezus, alsook de verbinding van Jezus als kind van de Moeder aller Moeders, van ‘Zij die leven geeft’. De bron vanwaaruit hij ooit voortgekomen is.
En werd de oernatuur van de Moeder die de transformatie van het Zelf mogelijk maakt zichtbaar en tastbaar, geopenbaard. Diep verbonden op alle niveaus van het leven, door de dood heen, werd Jezus door zijn sterven heen in haar opgenomen en werd hij één met Al, de Natuur des Levens volgend.
En de liefde van zijn leven, Maria Magdalena die hier getuige van was zag ‘de bron die leven geeft’ toen Jezus de transformatie maakte van het menselijke lijden naar het Goddelijke Zijn, waardoor hij Eén met Al werd.
Maria zag de Oer van de Moeder, die Liefde is, Jezus in zich opnemen. En zoals in de Gospel staat geschreven; ‘She took her as her own’. Ze nam niet alleen de biologische moeder van Jezus als haar familie aan en in haar huis op, ze werd ook één met de Oerkracht van Moeder Natuur.
Dit opende de poort naar de spirituele dimensie van het leven. En van die dimensie getuigde Maria toen ze met de apostelen deelde wat Jezus met haar gedeeld had, waar zij zich samen bewust van geworden waren … terwijl ze een diepe rouw doorleefde.
Hierin vind ik een antwoord op de vragen die ik mezelf vorig jaar zomer stelde in ‘Waar zijn de vrouwen?’
Dit is wat de beelden van de gekruisigde Jezussen in mijn omgeving mij vertellen en daar is zijn de vrouwen. Hierin herken ik de Moeder in al haar zuiverheid!
Fria, Ana, de Cailleach, Kali, Lilith allemaal namen van de donkere moeders, de donkere godinnen, Moeders van deze Aarde.
En ik realiseer me nu dat het deze allesomvattende liefde is, en niet het lijden en martelaarschap van de mens en mensheid zoals verkondigd door vele geloofsovertuigingen, dat ons ‘thuis’ zal brengen. Het is deze liefde, puur en oprecht die ons door de pijn heen, door de rouw heen begeleidt naar een diepere, ongekende liefde die ons eeuwig doet leven en een einde maakt aan de ontmenselijking dat ongekend lijden voortbrengt.
Wat ons onthouden wordt, of waar we naar toe aan het groeien zijn, is een weten, een bewustzijn van deze spirituele werkelijkheid. We verkeren in een diepe rouw die ons aan het opbranden is en waarin we in aan het verdrinken zijn en dit zal doorgaan totdat we ons openen voor de pijn én deze weten te doorleven. Fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel en stoppen met het afschuiven van metaforische vertellingen als fantasie en leugens maar deze omarmen als vertellers van natuurlijke wetmatigheden die universele levensprocessen delen, wanneer zij vanuit de bron het geheel omvatten en de verbinding in ons bewustzijn herstellen, zodat we er weet weet van hebben. En ze niet langer ingezet worden en misbruikt ten faveure van een enkeling.
‘Alles zal en kan anders worden in het leven en de kunst
als we het woord Liefde durven uit te spreken
zonder ons te schamen.’
~ Marc Chagall ~
Met deze quote begon ooit mijn zoektocht naar hoe Liefde in Godsnaam werkzaam is in de duistere kanten van het leven. In oorlog, pijn, trauma. Zoekend naar de functie die het lijden in en voor het leven heeft. Mezelf afvragend; wat het is waar we ons van bewust mogen worden, zodat de pijn, het lijden, de oorlog in onszelf overstegen kan worden en we de liefde volledig tot vorm kunnen laten komen en er uiting aan kunnen geven in ons eigen leven en dat van anderen?
En terwijl die zoektocht rond lijkt te zijn, heb ik werkelijk geen idee hoe nu verder. En dat hoeft ook niet want ik ben en ik blijf voorlopig nog hier, te nieuwsgierig naar het vervolg.
Ik raad het boek ‘The Gospel of the Beloved Companion’ van harte aan. Je kunt hier een gedeelte lezen dat ook op internet te vinden is. Ik laat het in het Engels staan, omdat dit de vertaling is van het oorspronkelijke geschrift en het niet aan mij is dit te vertalen. Op https://www.annine-pansophia.nl/ kun je in het Nederlands meer lezen over o.a. Maria Magdalena.
From the Gospel of the Beloved Companion ~ The Complete Gospel of Mary Magdalena.
42:2 “My master spoke thus to me. He said, ‘Miryam, blessed are you who came into being before coming into being, and whose eyes are set upon the kingdom, who from the beginning has understood and followed my teachings.
Only from the truth I tell you, there is a great tree within you that does not change, summer or winter, and its leaves do not fall. Whosoever listens to my words and ascends to its crown will not taste death, but know the truth of eternal life.
42:3 then he showed me a vision in which I saw a great tree that seemed to reach unto the heavens; and as I saw these things, he said, ‘the roots of this tree are in the earth, which is your body. The trunk extends upward through the five regions of humanity to the crown, which is the kingdom of the spirit.
42:4 there are eight great boughs upon this tree and each bough bears its own fruit, which you must eat in all its fullness. As the fruit of the tree in the garden caused Adam and Chav’vah to fall into darkness, so this fruit will grant to you the light of the spirit that is eternal life. Between each bough is a gate and a guardian who challenges the unworthy who try to pass.
42:5 the leaves at the bottom of the tree are thick and plentiful, so no light penetrates to illuminate the way. But fear not, for I am the way and the light, and I tell you that, as one ascends the tree, the leaves that block one from the light are fewer, so it is possible to see all more clearly. Those who seek to ascend must free themselves of the world. If you do not free yourself from the world, you will die in the darkness that is the root of the tree. But if you free yourself, you will rise and reach the light that is the eternal life of the spirit.’
42:6 and as he said these things, I felt my soul ascend and saw the first great bough that bears the fruit of love and compassion, the foundation of all things.
And I knew that before you can eat of this fruit and gain its nourishment, you must be free of all judgment and wrath. When you have freed yourself of these burdens, you may eat of the fruit and so gain the love and compassion that will allow you to pass the first of seven guardians. And I heard the voice of the lord of wrath calling to me, but I denied him and he had no part in me.
42:7 so I saw my soul ascend again and he showed me the second great bough, weighed down with the fruit of wisdom and understanding. And I saw that before you can taste of its bounty, you must be free of all ignorance and intolerance. Only then can you eat of the fruit and so pass upward unhindered through the second of the seven gates. And I heard the voice of ignorance call to me, but I knew him not, and so my soul did thus unchallenged.
42:8 then my master showed me the third great bough, which bears the fruit of honor and humility. Only when free of all duplicity and arrogance may you partake of its nourishment. And arrogance called to me, saying, ‘you are not worthy, go back.’ but my soul was deaf to him, and so moved onward and upward into increasing light.
42:9 and then there came the fourth bough, blossoming with the fruit of strength and courage. And I heard him tell me that to eat of this fruit, you must have freed yourself from the weakness of the flesh and confronted and conquered the illusion of your fears. And the master of the world stood before me and claimed me as his own, but I denied him and he had no part of me.
42:10 only then, my master told me, when you have rejected the deceiver, can you pass through the hardest gate of all, to attain the fifth bough and the fruit of clarity and truth. Only then will you know the clarity and truth of your soul and, knowing yourself for the first time, understand that you are a child of the living spirit. And as my soul moved upward, I realized that I could no longer hear the voice of the world, as all had become as silence.
42:11 then in the light above, I saw the sixth bough, the one that bore the fruit of power and healing. My master told me that when you truly have eaten of the fruit of the clarity and truth of yourself, then could you partake of the fruit of power and healing, the power to heal your own soul and thereby make it ready to ascend to the seventh bough, where it will be filled by the fruits of light and goodness.
42:12 and I saw my soul, now free of all darkness; ascend again to be filled with the light and goodness that is the spirit. And I was filled with a fierce joy as my soul turned to fire and flew upwards in the flames from whence my master showed me the eighth and final bough, upon which burned the fruit of the grace and beauty of the spirit.
42:13 and I felt my soul and all that I could see dissolve and vanish in a brilliant light in a likeness unto the sun. And in the light, I beheld a woman of extraordinary beauty, clothed in garments of brilliant white. The figure extended its arms, and I felt my soul drawn into its embrace, and in that moment I was freed from the world, and I realized that the fetter of forgetfulness was temporary. From now on, I shall rest through the course of the time of the age in silence. And then, as if from a great distance, I heard the voice of my master tells me, ‘Miryam, whom I have called the Migdalah, now you have seen the all, and have known the truth of yourself; the truth that is I am. Now you have become the completion of completions.’ and thus the vision ended.
42:14 this is what my master has told and shown me. And only from the truth I tell you, that all that I have revealed to you is true.”
42:15 when the Migdalah had told of all that Yeshua had said and done, she fell silent, since it was in that silence that Yeshua had spoken with her and revealed these truths.
This translation of the ‘Gospel of the Beloved Companion’ is by Jehanne de Quillan. The passages from 42:2 to 42:15 of the ‘Gospel of the Beloved Companion’ document is used here for educational purposes under the copy right fair use guidelines an laws
Bron: https://awakeningwomen.com/wp-content/uploads/2011/08/Magdalena-Gospel_new.pdf
Ana ~ Fria ~Maria
‘Zie de bron die leven geeft.’
~ Ans ~
Ik begin zachtjes aan te geloven dat de liefdevolle aard van de Oermoeder
zichtbaar, voelbaar en tastbaar wordt als zij ons begeleidt tijdens
de transformatie van een ademend lichaam naar een eeuwige Adem.
~ Alja ~
Voor nu laat ik het bij deze vier publicaties waarin ik in een notendop een zeer persoonlijke innerlijke reis deelde door mijn ervaringen heen. Of hier een vervolg op komt weet ik nog niet, dat zal de toekomst uitwijzen. Ik leef in een voortdurende twijfel of ik zal blijven of Substack zal verlaten. In ieder geval wil ik iedereen bedanken die deze reis met mij gelezen en meebeleefd heeft (en gebleven is :)).
Ik hoop dat mijn schrijfsels zullen bijdragen aan een bewustzijn van de vele dimensies die het leven heeft en dat wat ons allemaal verbindt liefde is in zijn puurste vorm. Ik wens iedereen een mooie tijd toe.
Van harte,
Alja
P.S. Voor iedereen die van mijn tekeningen houdt en voor Nederlandse lezers; ik ben een Substack in mijn moedertaal begonnen. Je kunt het hier vinden. Je bent van harte welkom!
