Welkom bij The Art of CCB (s)
(This is my ‘About’ page in Dutch. For the English version you’re invited to click here)
Even voorstellen …
Als autodidact heb ik mij diverse vaardigheden en ambachten eigen gemaakt op het gebied van schilderen, illustreren, beeldhouwen, glas-in-lood zetten, brandschilderen, computeren en schrijven.
Eveneens bestudeer en onderzoek ik universele levensprocessen en wetmatigheden, hoe deze gecommuniceerd worden en welke effecten ze hebben.
Ik studeerde aan de Pabo, de HKLT faculteit educatieve opleidingen (wiskunde en economie), voor leidster kindercentra en volgde diverse cursussen op het gebied van persoonlijke groei en ontwikkeling.
Sinds 1995 ben ik als zelfstandige gevestigd. Sinds 2023 onder de naam The Art of CCB(s). Mijn partner Ans en ik verzorgden jaren persoonlijke ontwikkelings- en innerlijke communicatiecursussen. Veelzijdig getalenteerd deel ik mijn werk en inzichten, voor opdrachten kun je me benaderen door me een direct message te sturen.
Van jongs af aan ben ik verwonderd geweest over woorden en heeft ik me afgevraagd hoe ze in essentie werken en welke krachten er in hen schuilen. Deze persoonlijke zoektocht werd geïnitieerd door de pijn die woorden kunnen doen, het gevoel van onrechtvaardigheid dat me geregeld bekruipt en de ongemakkelijke sfeer die voelbaar in een ruimte aanwezig kan zijn wanneer woorden niet uitgesproken worden.
Uit de noodzaak die ik in zichzelf voelde het mysterie die woorden in zich dragen te ontrafelen, volgde een welhaast levenslange queeste naar antwoorden.
Beschreven, geïllustreerd en geduid in de metaforische vertellingenreeks ‘De legende van Mazze’ en Yawe’.
Ik wilde weten, op alle niveaus van het bestaan, waar de discrepantie in mensen vandaan komt die veroorzaakt dat hun woorden niet overeenkomen met hun daden, noch in overeenstemming zijn met de werkelijkheid zoals zij deze ervaart.
Dat ze niet authentiek zijn en daarmee niet vertrouwenswaardig en de feitelijke, aantoonbare realiteit pijnlijk verdraaien.
Zijn hierin natuurlijke processen en mechanismen werkzaam?
Is er een natuurlijke wetmatigheid die dit fenomeen kan verklaren?
Langzaam maar zeker verwierf ik inzichten in de ware aard van gebeurtenissen en werd ik me bewust van de onderliggende vertellingen ervan.
Ik begon ‘het waarom’ te verstaan en kon vanuit een ander, breder en dieper, perspectief zien hoe feitelijke zintuiglijke waarnemingen (en de ontkenning ervan) onlosmakelijk met de ontwikkeling van de kracht van het Ik, het ego, en het zelfbewustzijn verbonden zijn. En de zuiverende rol die de natuurlijke vorm van agressie daarin heeft.
Ik ontdekte dat woorden een wonderbaarlijk en prachtig fenomeen in zich dragen en dat ze helder en duidelijk vormgeven aan dat wat in haar leeft, haar beweegt en bezielt.
Mijn bevindingen heb ik beschreven in het boek:
‘Wat ‘Ik’ te vertellen heeft’
Op deze website en in de publicaties van The Art of CCB(s) deel ik graag meer over de kunst die ik maak en mijn persoonlijke levensreis die hand in hand gaat met mijn creaties. Enkele onderwerpen die je kunt verwachten zijn:
Books, Art & Illustrations ofwel Boeken, Kunst en Illustraties.
Op de website zelf kun je volledig geïllustreerde boeken vinden en genieten van de kunst en illustraties. In nieuwsletters hou ik je op de hoogte van veranderingen.
Kleine Juweeltjes
Citaten, gedichten en verhalen hebben me vaak door bijzondere levensgebeurtenissen heen geleid. Zo nu en dan deel ik er graag een paar van mezelf en een paar van anderen die je geest kunnen verlichten, zoals ze dat voor mij doen.
Terugkeer naar de bron van ‘t Leven
Bijna twee jaar geleden besloot ik een meesterwerk te maken (serieus en met een knipoog). Het stond al zo lang ik me kan herinneren op mijn verlanglijstje en; als het niet nu is, wanneer dan...?
Ik wist intuïtief dat ik dit op een andere manier moest doen dan ik ooit eerder had gedaan. Zonder haast of deadline, niet wetende of het ooit gedeeld of gepubliceerd zou worden. Er op vertrouwend dat dit is wat ik te doen had en wat het ook zou brengen, het zou voorbestemd zijn.
Het verhaal kwam voort uit al het werk dat ik ooit heb gemaakt, de kennis die ik heb opgedaan, de ervaringen die ik heb meegemaakt en het bewustzijn dat dit me bracht én een vraag die ik me afvroeg: Wat is er ooit gebeurd met de mens en de mensheid waardoor de realiteit van vandaag is ontstaan?
In al zijn eenvoud deelt ‘Yawe’ een universeel levensproces. Eén waarin een natuurlijke stroom wordt verstoord om ... levende wezens te laten groeien en evolueren in een bewustzijn van alles wat het leven omvat en wat hen van binnenuit beweegt.
Het is mijn bedoeling om te delen hoe de diepere lagen van het verhaal verweven zijn met mijn eigen en onze levens in de sectie ‘Terugkeer naar de bron van ‘t leven’.
Het verhaal zelf kan hier gelezen worden.
En voor de rest ... alles wat in (mijn) gedachten opkomt.
Je bent van harte uitgenodigd.
Gratis of betaald
Graag deel ik hier wat me ertoe bewogen heeft en hoe ik tot het besluit ben gekomen om de nieuwsbrieven en publicaties van The Art of CCB(s) te delen als een geschenk en wat deze keuze in zijn essentie omvat.
‘That is the fundamental nature of gifts; they move and their value is increased with their passage (…) The more something is shared the greater its value becomes.’
~ Braiding Sweetgrass by Robin Wall Kimmerer, chapter The gifts of Strawberries ~
Terwijl ik dit Substack-account opzet voor The Art of Curious, Conscious Being(s) voel ik me opgetogen. Dit is een prachtige kans om mensen met dezelfde interesses te ontmoeten en een plek te creëren waar ik mijn kunstwerken en publicaties kan delen. En misschien verdien ik er zelfs wat geld mee om eten te kopen of een rekening te betalen (realistisch gezien heb ik niet de illusie dat ik er mijn brood mee ga verdienen en ik sta open om verrast te worden... :)).
Al snel rees de vraag in mij op; wat te delen met gratis (free) abonnees, betalende (paid) en oprichtende (founding) abonnees?
Dit is mijn verhaal ...
Als autodidact heb ik mijn leven gewijd aan het verstaan van wat er onder het gangbare en in de diepte van het leven gebeurt. In dimensies die worden vermeden uit angst om erin te verdwalen en die tegelijkertijd een aantrekkingskracht hebben vanwege de antwoorden die ze in hun kern in zich dragen.
Decennialang heb ik bergen verzet en diep gegraven in mijn innerlijke leven. Bewegend in en uit dimensies gevuld met verdriet en euforische momenten totdat alles vertraagde, stil werd en ik me naar binnen keerde. Om mezelf te openen te midden van een intense duisternis, niet wetend wat nu nog te doen, en te luisteren naar de realiteit en de betekenis ervan, die tot dit moment in mijn leven had geleid. En toen ik eindelijk de boodschap verstond waarvan het leven me bewust wilde maken, kwam ik er aan de andere kant uit, veranderd en open om los te laten wat niet langer diende.
Wortelend, aardend, incarnerend in (mijn) leven.
Levend door armoede en vele confronterende en pijnlijke gebeurtenissen, die het leven me bood om mijn vragen te beantwoorden op niveaus waarvan ik me het bestaan nauwelijks kon voorstellen, werden de antwoorden die me mezelf weer deden herinneren geleefde ervaringen die veranderden in kennis over het leven en een weten van dat wat er leeft.
Zo werd ik me ervan bewust dat wanneer de essentie van een levensboodschap in al zijn dimensies wordt verstaan, deze niet meer herhaald en geleefd hoeft te worden. Voor mij betekent het dat het leven me bewust maakt van een innerlijk kompas waar ik op kan rekenen en dat het me leidt naar een dieper gevoel van ware liefde. Zoals het ook voor anderen doet.
En ... het is een doorlopend proces.
‘Be patient toward all that is unsolved in your heart and try to love the questions themselves like locked rooms and like books that are written in a very foreign tongue. Do not now seek the answers, which cannot be given you because you would not be able to live them. And the point is, to live everything. Live the questions now. Perhaps you will then gradually, without noticing it, live along some distant day into the answer.’
~ Rainer Maria Rilke ~
Ik heb geleerd van de besten.
Van wetenschappers en onderzoekers en hun bevindingen en ontdekkingen op allerlei gebieden.
Van de diversiteit aan religies, filosofische stromingen, mythen en de wijsheid van inheemse mensen die verhalen delen die een pad kunnen banen om je eigen routekaart in het leven te vinden.
Van mensenrechtenactivisten, kunstenaars, schrijvers, dichters, dansers en artiesten.
Van de natuur
En iedereen die ik ontmoette en ontmoet, die haar/zijn/hen verhaal deelt. Hun levenservaringen, gedachten en levenslessen.
Het meest heb ik geleerd van degenen die intens hebben geworsteld in zeer moeilijke, onmenselijke omstandigheden en hun weg daaruit hebben gevonden. Degenen die erin slaagden wijze, zachtmoedige, daadkrachtige mensen te worden met een dans in hun lichaam, een twinkeling in hun ogen en een fluistering in hun botten. Degenen die een authenticiteit en natuurlijke soevereiniteit bezitten die gebaseerd is op een door het leven verdiende wijsheid, waar niet mee te spotten valt.
Want als je dat doet, zullen hun woorden je de rest van je leven achtervolgen. Ze praten tegen je geweten en dat is iemand die je niet kunt ontkennen, wat je ook doet, waar je ook heengaat ... Haar stem volgt je totdat je gaat zitten, jezelf opent en naar haar luistert. Totdat je stopt met vluchten en je realiteit onder ogen ziet, zodat je de rotzooi die je hebt gemaakt kunt opruimen en kunt beginnen met genezen.
Wat misschien een paar levens kan duren ...
En ‘last but not least’ leerde ik van mijn dierbaren. Vooral van 'mijn' Ans, die het leven op haar eigen unieke manier doorleeft en eigen maakt en een wijs, helder en stralend licht in mijn leven is.
Het was onvermijdelijk en nodig om ook in het tegenovergestelde te duiken. In de pijn veroorzakende gebeurtenissen en levensverhalen van de achteloze en onverschillige mensen. De narcisten, extremisten en dictators. Degenen die weigeren zich open te stellen en te luisteren naar de pijn die ze veroorzaken.
Gehypnotiseerd door hun zelfgecreëerde waarheden en gegijzeld door hun eigen overtuigingen, behandelen ze anderen net zo. Meer pijn verspreiden in de naam van ...?
Ik vroeg me af wat er met hen gebeurd is dat ze zo geworden zijn, overtuigd van hun recht om andermans recht om te bestaan en in vrede te leven niet te respecteren en te schenden? Blijkbaar in staat zijnd om ergens in zichzelf een rechtvaardiging te vinden voor hun daden, gebaseerd op een geloof dat ze het juiste doen ...
Weten hoe het leven werkzaam is is één, het beleven is iets heel anders. Het leven stelde me dan ook voor veel uitdagingen om zelf te doorleven. Zucht. Toch voel ik me, vergeleken met andere levens, gezegend dat ik uitgenodigd ben om het mijne te leven.
Het combineren van de opgedane kennis met de doorleefde ervaringen bracht me inzichten in de manier waarop het leven zich ontwikkelt en hoe het tegen ons 'praat'. Inzichten in de taal van het leven en hoe deze zich in ons vertelt en aan ons toont, om ons bewust te maken van dat wat er nodig is om te overleven en (ons) leven te leven. Om vorm en inhoud te geven aan de liefde voor de ziel die we in essentie allemaal zijn.
Het is een dagtaak geweest.
‘life is not a problem to be solved but a reality to be experienced’
~ Søren Kierkegaard ~
Waar ik me bewust van werd.
In de zomer van 2023 werd ik me ervan bewust hoe waar het is dat mensen verdwalen in hun leven als ze verstoken zijn van hun taal en de mythische verhalen die hun voorouders eeuwenlang deelden, de verhalen waarmee ze zich kunnen identificeren. Verward zoekend naar degene die ze werkelijk zijn, conformeren ze zich aan degenen die hen vertellen wie ze zijn en gehoorzamen aan hun regels. Ze staan open en zijn loyaal aan degenen die hen fysiek, emotioneel, mentaal en religieus of niet-religieus voeden. Ze verliezen echter geleidelijk hun gevoel van hun spirituele wezen, hun aard, hun identiteit. Verdeeld in tweeën en verspreid in vele stukken blijven ze, onbewust, zoeken naar hun natuurlijke wezen. Naar hun eigenwaarde, hun recht om te bestaan en te ZIJN. Om eenvoudigweg de mens te zijn die ze Zijn en in harmonie en vrede met andere mensen te leven. Zoals mij dat ook ooit is overkomen.
Leven in een kwetsbare staat van zijn, waarin je gemakkelijk kunt worden geschaad, beïnvloed en aangevallen, is niet houdbaar. Het roept schaamte, schuld, schuldgevoel, verdriet, illusoire gedachten, meer pijn en woede op. Bedoeld om een manier te vinden om deze onnatuurlijke staat van zijn weer in balans te brengen.
Mensen zijn prachtige wezens en hebben talenten, capaciteiten en een eigen unieke intelligentie (wat wezenlijk verschilt van een intellect) om hun eigen schoonheid te creëren. Om hun antwoorden op levensvragen te delen met liefde voor hun eigen leven en dat van hun medemensen.
In de pijnlijke situaties en levensomstandigheden waarin velen leven, is het onmogelijk om zich hun verhalen te herinneren, ze hebben er geen toegang toe. De orale tradities die de verhalen delen die gevuld zijn met de wijsheid van hun voorouders zijn tot zwijgen gebracht, de natuur is een bron geworden om van te profiteren in plaats van dat het gezien en behandeld wordt als een levend wezen en er is een economie gecreëerd waarin je moet betalen voor je leven, in plaats van dat er voor je wordt gezorgd omdat je leeft ... Zodat je op je eigen benen kunt staan en je geaard voelt op een aarde die jouw thuis is, degene waartoe je behoort.
Betalen of sterven' is een realiteit in vele levens. Een die we hebben gecreëerd en langzaam is ontstaan uit een 'ik verdeel mezelf om anderen te beheersen' mentaliteit, die veranderde in een 'we verdelen en domineren alles' realiteit, ongeacht de gevolgen voor velen.
‘The intuitive mind is a sacred gift and the rational mind is a faithful servant. We have created a society that honors the servant and has forgotten the gift.’
~ Albert Einstein ~
Mijn dilemma
En dus worstelde ik, zijnd wie ik ben, met de vraag of ik een onderscheid moet maken tussen wat ik deel met een gratis lid, een betaald lid of een oprichter.
Hoe dankbaar ik ook ben voor iedereen die waarde hecht aan wat ik doe en me financieel steunt, het voelde voor mij niet goed om degenen die het niet kunnen betalen uit te sluiten. Ik heb zuivere, liefdevolle, getalenteerde en intelligente mensen ontmoet die in sloppenwijken en krotten wonen. Bedekt onder een sluier van ongeloof dat ook zij bedoeld zijn om van binnenuit te stralen en hun schoonheid met de wereld te delen. Om er een betere plek van te maken.
Tegelijkertijd ben ik me zeer bewust van de economische realiteit en hoe deze in de wereld wordt vormgegeven en sta ik er niet voor open om mijn werk gratis en voor niets weg te geven.
De optie om een barrière van betaalde abonnementen op te werpen en degenen die het niet kunnen betalen uit te nodigen om me een e-mail te sturen, zodat ik ze gratis kan toelaten, klinkt aardig.
Het kan echter schaamte opwekken en als het niet zuiver wordt beheerd, impliceert het dat er sprake is van een schuld en je op zijn minst dankbaar moet zijn. Ik weet het, ik heb het meegemaakt.
Schaamteloze mensen aan de andere kant zullen het een goedkope manier vinden om toegang te krijgen tot het werk en het gebruiken om zichzelf te verrijken, waardoor zij zich fantastisch kunnen doen voorkomen (in mijn ogen: vaak met opgeblazen of teruggetrokken charisma's, klaar om te exploderen of imploderen ...).
In mijn ervaring kun je alleen iets weggeven als er geen verborgen agenda's en onbenoemde verwachtingen zijn, zodat er geen onuitgesproken sfeer van schuld en schuldgevoelens ontstaat waarin beiden zich onbewust aan elkaar hechten als zijnde de redder en de behoeftige. En wanneer de handeling niet gebaseerd is op een ongelijkheid als mens, in plaats van een ongelijkheid van levenssituaties, omstandigheden, van wezen(s) ... maar op een gelijkwaardigheid (van zijn).
Wanneer een beslissing doordacht wordt genomen, gebaseerd op zuivere intenties om het welzijn van alle betrokkenen te dienen (wat dit ook betekent en waartoe dit zal leiden), kan men vrijelijk delen en zullen beiden genieten van het geschenk in hun eigen leven en samen groeien in een bewustzijn van de vele dimensies van het leven en niveaus van het bestaan.
Ik stuitte op dit dilemma in mezelf, wat te doen ...? Ik realiseerde me dat ik alleen mijn eigen intenties en grenzen ken en geen zeggenschap over de intenties van anderen.
Op zoek naar een antwoord bood het leven me vriendelijk één om te overwegen.
‘It’s the cardinal difference between gift and commodity exchange that a gift establishes a feeling-bond between people (…) One’s freely given gift cannot be made into someone else’s capital’
~ Lewis Hyde ~
Een antwoord om over na te denken
Ik was net Een vlecht van heilig gras aan het lezen dat ik eerder al in het Engels tot me had genomen. Toen ik me een droom die Robin Wall Kimmerer herinnerde, die ze deelt in het hoofdstuk 'Het geschenk van aardbeien'.
De droom maakte haar bewust van de wederkerigheid die ontstaat wanneer iets als een geschenk wordt gedeeld. Het maakte haar nederig en dankbaar en ze nam het ter harte om te zorgen voor de geschenken die ze gratis kreeg uit respect voor degene die ze met haar deelde, het geschenk zelf en haar eigen zelfrespect en -waarde. Want je knoeit niet met iets dat door iemand anders is gemaakt, of dit nu een plant is die een aardbei heeft gemaakt, een dier dat melk heeft gemaakt, een mens die sokken voor je breit. Het delen van een geschenk schept ruimte voor compassie en mede menselijkheid.
Een geschenk is begiftigd met een verantwoordelijkheid. Het heeft een natuurlijk vermogen dat van iedereen vraagt om gerespecteerd te worden en er zorg voor te dragen. Om het te waarderen door het te delen en door te geven, zodat het een reeks relaties kan creëren en zijn waarde kan groeien.
En ... de verantwoordelijkheid verdwijnt niet wanneer een geschenk niet op deze manier wordt behandeld.
Mijn wens is om helemaal mezelf te kunnen zijn en mijn 'gaven' te delen op een manier die mensen eraan herinnert wie ze werkelijk zijn. En als ik terugkijk op mijn leven en op wat ik op dit moment aan het creëren ben, lijkt het me dat mijn leven en werkzaamheden samen beginnen te vallen om aan deze wens vorm te kunnen geven.
Ik heb vele malen ervaren hoe wederkerigheid actief is in (mijn) leven, en dat wat we delen terugkeert in ons leven om ons bewust te maken van datgeen dat in ons onderbewustzijn aanwezig is. Door het te leven, wordt het een bewust weten. Een weten, een bewustzijn dat geworteld is in een ‘verdient door het te leven’ wijsheid, die het Universum in staat stelt haar geschenk door ons heen als mens met elkaar te delen.
En het enige geschenk dat ik ken dat te kostbaar is om voor jezelf te houden is liefde.
Ware liefde die niet onderhandelt, die openstaat om geleefd te worden en die gedeeld wordt in de vele metaforische verhalen van onze voorouders. De Mythen van de Aarde, die nog steeds delen (om tot verstaan te komen) hoe de energie van het leven zich aan en door ons heen vertelt om ons te laten groeien, ontwikkelen en evolueren als mens in onze mede menselijkheid. Om alle levens en levende wezens te dienen.
You know what’s right, so do right. It satisfies your soul’
~Maya Angelou ~
Wetende dat wederkerigheid de sleutel tot verandering is heb ik besloten dat:
De nieuwsbrieven en publicaties van The Art of CCB(s) gratis beschikbaar zullen zijn en gedeeld worden als een geschenk.
In het besef dat een geschenk de verantwoordelijkheid met zich meebrengt om het werk, de maker ervan en jezelf als ontvanger te respecteren en te verzorgen. Om eruit te halen en te verinnerlijken wat leidt tot groei, ontwikkeling en bewustwording van je mens-zijn en los te laten wat niet langer dient, zodat je (meer van) je eigen innerlijke schoonheid kunt delen met de wereld als jouw geschenk aan jezelf en je medemensen.
Ik laat het aan ieders capaciteiten, mogelijkheden, overwegingen en geweten over om je waardering te tonen en de zaden van de berichten te waarderen op manieren die je kunt, en degenen die ervoor openstaan en het zich kunnen veroorloven; door te upgraden naar een betaald lid van The Art of CCB(s). Het zou een eer en een zegen zijn om jullie steun, in welke vorm dan ook, te ontvangen en met open armen en een warm hart te mogen ontvangen. Zodat ook ik mijn innerlijke schoonheid op deze manier kan blijven delen.
Misschien overbodig om te vermelden en voor de zekerheid wil ik er nog aan toevoegen dat: alle publicaties van The Art of CCb(s) bedoeld zijn om privé te lezen en te bekijken. Om ze te beleven en ervan te genieten. Wij, Alja Zwierenberg en Ans Rijpert oprichters en eigenaren van The Art of CCB(s), stellen het zeer op prijs als je onze rechten respecteert door geen misbruik te maken van het werk of er financieel gewin uit te halen, zoals de wet voorschrijft. Alle rechten zijn voorbehouden. Voor het verveelvoudigen en/of openbaar maken van een publicatie is schriftelijke toestemming vereist.
Je bent van harte uitgenodigd en welkom om mee te doen!
Alja
